Verhalen van getroffenen

Deel uw verhaal!

Ik ben al jaren chronische vermoeidheid en Hypogonadisme patiënt wat eigenlijk heel erg goed ging met de nodige medicijnen.

Ik begon me wat grieperig te voelen licht in m’n hoofd en heftige vermoeidheidsklachten, de symptomen die ik al had van de chronische vermoeidheid en de Hypogonadisme werden twee keer zo heftig, uiteindelijk belandde ik bijna in de ziektewet.

Na een aantal weken heb ik een afspraak bij de huisarts gemaakt.

De huisarts liet bloedonderzoeken uitvoeren dit zonder enig resultaat.

Ook wou hij me niet doorsturen naar een specialist omdat er toch niets uit zal komen.

Later heb ik contact gehad met Lareb en C-Support waar ik mijn verhaal heb gedaan, ik heb zelfs nog een mail naar Pfizer gestuurd die ook beantwoord werd met "wij betreuren de situatie maar zijn hier niet verantwoordelijk voor."

Voor langere tijd na de eerste vaccinatie heb ik elke week steeds een dag vrij opgenomen omdat ik het niet meer trok om 5 dagen te werken.

Nu een aantal jaar later gaat het nog steeds niet goed met m’n gezondheid, ik ben om de maand wel een keer ziek. Voorheen was dit eens per jaar en soms een jaar niet, mijn weerstand is flink afgenomen.

Ook de vermoeidheid is nog dagelijks hevig aanwezig waardoor ik vaak moeite heb de werkdag door te komen.

Ook ben ik vaak licht in m’n hoofd dat ik wazig begin te zien.

Zwemmen gaat bijna niet meer en in de sportschool is het flink afzien, de energie is gewoon niet meer.

Uiteindelijk heb ik alle drie de prikken moeten halen. De laatste 2 met de batchnummers FF4213 en FH9951 om mijn familie in het buitenland te kunnen zien.

Ook omdat ik dacht mijn moeder te beschermen die copd heeft en sociale druk speelde ook een rol.

Uiteindelijk bleek het allemaal een grote leugen te zijn. Je doet het niet voor een ander maar alleen voor jezelf.

Het campagne verhaal van de overheid "we doen het samen", zit nog goed in m’n geheugen, tot dat je wat krijgt dan sta je er dus gewoon alleen voor.

Ik maak me zorgen over de toekomst. Zijn er lange termijn bijwerkingen waar we nu nog niets van weten, en kan ik wel full time blijven werken als m’n klachten blijven aanhouden of erger worden. Kom ik dan nog wel rond met 30 procent minder loon.

Anoniem

 Therapie bestaat niet in de mainstream geneeskunde dus ik nam mijn toevlucht tot artsen collectief FLCCC en YT filmpjes van natuur artsen. Ik gebruik nu steeds als weer virus toeslaat; Ivermectine, Methylene blue, zelfgemaakte antibiotica (zoek op internet) low dose Naltrexone fulvinezuur, kruidenthee, handen vol supplementen, sauna en kleed me warm aan ‘s nachts om virus door warmte te verdrijven. Verder neem ik 1 pil Azitromycine (daar heb ik bergen van omdat ik die 3x wekelijks moest slikken maar daar toch al weer snel mee moest stoppen omdat ik ECG problemen kreeg. Het ergste vind ik dat ik nog meer adverse advents kreeg nl volop echt volop paarse vlekken op mijn onderarmen die de huid structureel hebben veranderd van een zacht blanke huid in een vlekkerige huid met volop actinische keratose (dit zie je meestal alleen door zonneschade maar dat is niet bij mij) dit betekent dat mijn DNA ter plekke is gemuteerd.

Er kwam vandaag rapport uit dat dit ook werkelijk gebeurt door het vervuilde DNA e-coli plasmide dat in de flesjes van Pfizer zit. Ik heb 4 dermatologen gezien en ze weten totaal niet wat het is. Ik wel nl ; beschadigd DNA maar dat soort onderzoeken weigeren ze collectief. Er is echter geen enkel andere differentiaal diagnose mogelijk. Er is nergens deze afwijking nog gedocumenteerd. Beide bijwerkingen MGUS en actinische keratose zijn begin stadia van kanker. Het is duidelijk dat de bedoeling van de mRNA spuiten pure moord is.

Ik was kerngezond voor 2021

Anita Willemse

Ik ben bij verschillende artsen en ziekenhuizen geweest omdat ik op zoek ben gegaan naar antwoorden op mijn klachten die ik voor de vaccinatie al had en enorm waren geworden na de vaccinatie. Dit staat los van de neurologische schade die ik heb opgelopen. Het is ondertussen duidelijk geworden dat er voorlopig überhaupt geen erkenning gaat komen vanuit de overheid (en dus ook de reguliere zorg) voor deze ernstige bijwerkingen, laat staan een onderzoek.

Ik wilde mijn medicatie gevoeligheid onderzoeken, wie weet komt er een gemene deler met de neurologische schade door de vaccinatie uit. Wat kan ik doen om ernstige gevolgen, zoals me met de neurologische schade is overkomen, voorkomen. Want is er verband tussen de neurologische schade en medicatie gevoeligheid? We weten het niet. Hoe kan ik voorkomen dat ik die ernstige benauwdheid aanvallen niet meer krijg. Allergische astma, maar waar ben ik allemaal allergisch voor. De longarts heeft het over een systeem allergie/ overgevoelig immuunsysteem, maar voor wat. Naast de puffers ging ook de prednison totaal verkeerd. Dit wat me overkomen is dat wil ik echt niet nog een keer.

De standaard vragen van artsen zijn “ wat zijn uw klachten “ en “wanneer zijn ze begonnen/ erger geworden “.

Ik merkte dat er twee verschillende reacties zijn op mijn antwoord “na de vaccinatie”. Er zijn artsen die gelijk (zonder onderzoek/wetenschappelijk bewijs) vaststellen dat er niks aan de hand is want er kan niks fout gaan bij een vaccinatie is de boodschap. Dat kan je lezen in het blog met het antwoord van de allergoloog op mijn vraag uit te willen zoeken waar ik allemaal op reageer. Het vaccin is veilig, want dat zegt de overheid.(lees blog 9 correspondentie met Pfizer nog maar eens). En er zijn artsen die het constateren als feit en binnen hun mogelijkheden gaan kijken wat er mogelijk is m.b.t. onderzoeken. Want dat artsen gebonden zijn aan afspraken die gemaakt zijn vanuit de overheid met de zorgverzekeraars is wel heel duidelijk geworden. Artsen worden officieel aangesproken als ze medicatie voorschrijven die niet voorgeschreven mag worden volgens die afspraken. Of ze worden officieel aangesproken als ze onderzoeken aanvragen die niet aangevraagd mogen worden. Een van mijn artsen is ook aangesproken op het aanvragen van een bepaald onderzoek welke eigenlijk via een specialist aangevraagd moest worden, maar waar ik niet terecht kan zonder die bloedwaarde te kennen. Hoe moet ik er dan achter komen? Dat maakt dat hun handen gebonden zijn. Want ook mijn arts wil de BIG registratie niet kwijt raken. Dat een arts die kwijt kan raken na officiële waarschuwingen is een feit en ook gebeurd. Het wordt dan zelfs besproken in de Tweede Kamer.

Afgelopen 2,5 jaar ben ik op zoek gegaan naar artsen die met mij mee willen denken. Die heb ik ook gevonden binnen de reguliere zorg en daarbuiten, bv een emeritus hoogleraar professor immunoloog en een emeritus hoogleraar professor neuroloog. Daardoor voel ik me gehoord. Er is openheid geweest over hoe de reguliere zorg in elkaar steekt.

En hoe verrassend…heel mijn leven wordt gekenmerkt door ‘niet standaarden’. En op het moment dat een arts begint met “u valt net buiten de standaarden/kaders…” zeg ik al “dat hoort bij mij, dat is mijn gemiddelde: net buiten de kaders/ niet standaard”.

De artsen die ik gezien heb in de 5 ziekenhuizen waar ik ben geweest plus de huisarts en holistisch arts zien mijn probleem, ook met medicatie. Maar het heeft 2,5 jaar geduurd voordat ik een verwijzing voor een farmacogenetisch paspoort (een overzicht van je CYP/SNP-enzymen waarmee medicatie aangepast kan worden naar jouw profiel) kon krijgen. Mensen met enzym mutaties hebben verhoogd risico op bijwerkingen. De vraag die elke keer opkomt, is: waarom wordt daar zo moeilijk over gedaan? Het is nieuw en in opkomst. Ze willen daar juist meer op gaan inzetten. Maar tegelijkertijd wordt er veel informatie ook niet vrijgegeven. Zoals informatie m.b.t. de covid vaccins en bv prednison. Waarom moest ik 2,5 jaar zeuren om een verwijzing? Waarom moest ik 2,5 jaar vragen blijven stellen, artsen beroepen op hun zorgplicht? Waarom zeggen ziekenhuizen en apothekers “nee” tegen mij via mijn huisarts en pas “ja” als ik ze wijs op het feit dat mocht het misgaan, zij dan verantwoordelijk zijn? Ik ben tenslotte toch zelf verantwoordelijk? Hoe moet ik in vredesnaam die verantwoordelijkheid nemen als ik geen verwijzingen/onderzoeken kan krijgen? Zie BLOG 14 waarin ik schrijf over het nemen van mijn eigen verantwoordelijkheid

Aangezien ik niet gehoord werd in de reguliere zorg ben ik met hulp zelf op zoek gegaan naar DNA enzym informatie. En daar kwam heel interessante informatie uit. In de reguliere zorg werd die informatie allemaal opzij geschoven onder de boodschap “niet doen, zorgt voor onrust, klopt niet, verkeerd afgenomen” enz.

De boodschap “het is niet erg genoeg, u valt net buiten de kaders” raakt me behoorlijk. Ik begrijp dat er grenzen zijn, maar wat is “niet erg genoeg”?

Is het niet erg genoeg dat ik mijn kinderen niet normaal terzijde kan staan? Is het niet erg genoeg dat ik mijn eigen huishouden, mijn werk, mijn sociale leven, mijn boodschappen enz. niet kan doen door de ernstig neurologische klachten die ik heb? Dat mijn oude leven totaal stilligt en ik moet leren leven met een nieuw beperkt leven? Dat de benauwdheid aanvallen die op anafylactische shocks lijken en die al mijn energie weg vreten zo ernstig vermeerderen?

Want hoe je het wendt of keert, mijn gezondheidsproblemen zijn enorm geworden door medicatie. Een vaccin is medicatie. Puffers (waar ook ethanol in zit) zijn medicatie, prednison idem. Wat moet er dan gebeuren voordat ik wel een indicatie mag krijgen voor een diepgaander onderzoek om ernstige klachten voor te zijn? En is het niet goedkoper voor de zorg en maatschappij om klachten voor te zijn? Op basis van bijwerkingen na prednison of COVID vaccinatie wordt er geen verwijzing toegekend voor het maken van zo een farmacogenetisch paspoort. Dit omdat de gegevens van prednison en de Covid-19-vaccinatie niet vrijgegeven worden. Geeft te denken. De puffers tellen niet mee omdat die afbraak niet via de lever gaat is de boodschap. Dat vind ik bijzonder, want in puffers zit ethanol en dat gaat wel via de lever. Maar deze boodschap betekent dat ik eerst andere medicatie moet gaan gebruiken die wel op de lijst staan als reden voor een mogelijke verwijzing. Met weer verkeerde reacties/bijwerkingen alvorens een verwijzing te mogen krijgen voor een farmacogenetisch paspoort. M.a.w het moet eerst nog erger worden met de medicatie waarvoor toestemming is om zo’n paspoort vergoed te mogen krijgen. Dit werd me ook letterlijk verteld door een arts en een apotheker. En dat risico weiger ik te nemen gezien de ernstige problemen die zich voor hebben gedaan na de vaccinatie, er niet gezocht mag worden naar een link en we het daardoor dus ook niet weten. Juist omdat we het dus niet weten wil ik dat risico niet. En dat de risico’s groot kunnen zijn lees je in onderstaand artikel:

LUMC: Farmacogenetica is geen theorie meer en krijgt echt een plek in de patientenzorg

Met bovenstaande ontketen je een hele nieuwe discussie. Een discussie over wetenschap, marktwerking, farmaceutische industrie, verdienmodellen en het incalculeren van mensen zoals ik, die het maar moeten doen met wat het is.

Die discussie laat ik nu even voor wat het is. Ik heb het wel met wat artsen over gehad. Het is confronterend om dit met artsen vast te stellen en de conclusie te moeten trekken dat ze het probleem zien maar er weinig mee kunnen gezien de regels en afspraken binnen de reguliere zorg. Het is confronterend om te horen dat mijn ernstige klachten en het leven wat dat met zich meebrengt blijkbaar niet ernstig genoeg is voor verder diepgaander onderzoek. Daar heb ik wel een traan over gelaten. Toch ben ik doorgegaan met vragen, doorgegaan met wijzen op het feit dat producenten mij wijzen op mijn eigen verantwoordelijkheid. En de vraag hoe ik die verantwoordelijkheid moet nemen als bv een farmacogenetisch paspoort me geweigerd wordt. Nemen zij dan de verantwoordelijkheid op zich? Nee, dat willen ze niet.

Eind 2023, eindelijk na twee afwijzingen via een arts, een apotheker en weigeren doorverwijzen door mijn allergoloog naar het Erasmus MC, heb ik op basis van de uitkomsten van mijn eigen enzym onderzoek via mijn huisarts een goedgekeurde verwijzing gekregen voor een farmacogenetisch paspoort via het Erasmus MC. Dat voelt als een overwinning. Want ik vermoed dat er informatie vrij kan komen uit de enzymen die getest worden. En wat denk je?

Het onderzoek welke het Erasmus MC heeft gedaan heeft DEZELFDE overeenkomende enzym mutaties als in het onderzoek welke ik zelf heb gedaan. Op de enzym mutaties ga ik verder borduren. De enzym mutaties hebben o.a te maken met de bloedstolling icm medicatie.

Zal er een verband zijn tussen die (Micro)stolsels waarover al meer naar buiten is gekomen in buitenlandse onderzoeken welke Pierre Capel ook deelt en de enzym mutaties? Ik weet het niet, maar het is wel een vraag die overblijft. Deze vraag heb ik weer neergelegd bij een emeritus professor neuroloog en ga ik ook nog met de emeritus hoogleraar professor immunoloog bespreken. Mijn huisarts vind het een interessante vraag en ik heb vernomen dat deze vraag bij bepaalde artsen die zich bezig houden met schade na vaccinatie ook naar boven komt. Want waarom heb ik schade en mijn buurvrouw niet?

Ik besef dat het een klein stukje is van de informatie die ik kan krijgen m.b.t. de werking van mijn enzymen en mss de link met de problemen na het vaccin, maar het is een begin. “The journey of a thousend Miles begins with one step.”

Ik ben blij dat ik dit enzym onderzoek heb mogen doen want het is gebleken dat bepaalde medicatie in aangepaste dosis gegeven moet worden ivm grotere kans op bijwerkingen. Daarbij is er een groot vraagteken gekomen mbt het gebruik van bloedstollingsmedicatie. Dat kan erg snel misgaan. Ik ben blij dat ik nu een bevestiging in handen heb waarmee artsen mij wel serieus moeten gaan nemen en ik op een bepaalde manier voorbereid ben. Moet je bedenken dat ik 2,5 en 2 jaar 2x geleden op de spoed terecht ben gekomen met als verdenking bloedstolsels in de hersenen en/of embolieën ….stel dat ik toen bloedverdunners zou hebben gekregen dan was het leed helemaal niet te overzien en zouden mijn problemen en schade NOG groter zijn dan dat ze nu al zijn.

Bron: https://hoiikbenangelique.blogspot.com/2023/12/deel-17-niet-erg-genoeg.html?m=1

Dank voor het lezen, geniet van elke dag, hou van elkaar.

Mensen die me kennen weten dat ik behoorlijk stellig kan zijn, dat ben ik ondanks alles gebleven. Want ondanks alle klachten heb ik 1 grote les geleerd. Blijf bij je gevoel. Klopt er iets niet dan klopt er iets niet. Het was omdat ik niet meegaand was niet een heel fijn gesprek. Ik beaamde dat ik niet meer naar behoren functioneerde, maar dat ik ook al een half jaar ziek ben, wat ik ook elke keer aan heb gegeven terwijl ik mijn uiterste best deed om toch te blijven werken. Derhalve ben ik niet akkoord gegaan met een ander contract.

Kort daarna heb ik me toch echt ziek gemeld. Ik wilde een arbo arts zien, want zelf kwam ik er niet meer mee uit. Mijn werkgever was er niet heel erg blij mee. Want het betekent hoogst waarschijnlijk een lang proces waarin ze niet alles meer meekrijgt. Later is deze houding gelukkig bijgedraaid omdat de ernst van de situatie wel duidelijker werd. Mede ook doordat een collega helaas te maken kreeg met longcovid.

Naast dit alles kreeg ik te maken met meningen. “Wie zegt dat je longcovid hebt?”, “je kunt geen longcovid van vaccinatie krijgen” , “wie is die arts, is dat wel een erkend arts “ , “je hebt een burn-out” , “je hebt een te druk leven met al dat kitesurfen” , “je kunt van de vaccinatie geen bijwerkingen krijgen “ , “het moest er een keer van komen met jouw verleden en drukke leven”, “vermoeidheid…als je goed uitrust dan fix je het wel weer”, “neem een paar dagen vrij dan ben je weer boven Jan”, “overdrijf je het niet een beetje?” “Het is een complottheorie dat het vaccin zulke bijwerkingen kan hebben”, “je wordt een “wappie”, enz.

Het is vreselijk dat ik al deze klachten heb gekregen en daardoor niet meer naar behoren kon functioneren. Maar daarbij zijn de reacties die ik kreeg ook vreselijk, de reacties laten twijfel zien. Twijfel aan de echtheid van de ernst van de situatie en bij wat ik aangaf. Het was dubbelop omdat het al niet duidelijk was met wat er met me aan de hand was. Het maatschappelijk onbegrip is heel naar. Op de vraag “wanneer zijn de klachten begonnen “ moet ik antwoorden “in de nacht na de avond van de vaccinatie “ waarop ik vaak een ontkennend antwoord kreeg dat dat niet mogelijk zou zijn. Wat bizar is want het Pfizer vaccin zat in een proefperiode, het was offlabel gegeven en dat wisten veel mensen niet, ontkenden dat want dat was een “wappiegedachte”.

Tegelijkertijd lobbyde de overheid ook nog eens met informatie welke mijn diagnose en klachten tegenspraken.”het vaccin is veilig” , “het vaccin heeft minimale bijwerkingen als bv een pijnlijke arm” , “je kunt geen ernstige bijwerkingen krijgen” , “wappies zijn een gevaar voor de samenleving” enz. Voor anderen werd ik een “wappie”. En als je in het “wappiehokje” geplaatst wordt , dan keldert per definitie je geloofwaardigheid. Bizar hoe de psychologische processen tussen mensen in de samenleving werken. Het gebeurde gewoon en ik moest me beraden hoe hier mee om te gaan met de weinige energie die ik had.

Gelukkig was er een sterke uitleg dat ik de arts van C-Support heb gesproken. Ik kwam in januari 2022 op advies van mijn longarts met hem in contact. Hij is de oprichter van C-support en niet de minste arts die ik heb gesproken. Deze arts heeft het ook voor me op papier gezet (de diagnose is later wel aangepast naar neurologische klachten na vaccinatie, zie vorig blog) en dat is de eerste stap geweest in het hele proces wat erna zou komen. Ik ben hem erg dankbaar want ik was ondertussen bijna wanhopig. Nergens was er erkenning. Nergens was er een arts die me kon helpen. Nergens was er begrip. En het ging steeds slechter met mij. Het was nieuw en tegenstrijdig op de informatie die de mensen te horen kregen. Tot de arts van C-Support me ging helpen. Er was gelijk erkenning en begrip. C-Support heeft een grafiek bijgehouden van meerdere meldingen van (neurologische) klachten na vaccinatie. Jammer genoeg is er nog geen bereidheid vanuit de politiek om hier ook iets mee te doen. In onderstaande link zie je de huidige stand van de meldingen die bij C-Support zijn binnen gekomen:

https://www.c-support.nu/feiten-en-cijfers-klachten-na-vaccinatie/

Door mijn ziekmelding kwam ik bij de arbo-arts terecht. Ondertussen was mijn spraak ook slecht geworden en kwam ik moeilijk uit mijn woorden. Ook het lopen ging steeds slechter en ik was nog langzamer dan een slak. Zelfs al mijn bewegingen werden zo langzaam dat ik me vergeleek met de luiaard uit Zootropolis die achter de bali zit. De arbo-arts wilde dat ik toch fysiek op het spreekuur kwam. Maar ik kon niet meer zelf autorijden en iemand vinden die me kon brengen was erg moeilijk en lukte me niet. Uiteindelijk heeft mijn bazin me gebracht. Ze schrok van hoe ik er aan toe was. Het besef begon ook bij haar door te dringen dat het toch wel ernstiger was dan ze eerst aan wilde nemen.

Het gesprek bij de arbo-arts was vreemd. Ik kwam erg moeilijk uit mijn woorden. Ik baalde dat ik alleen naar dat gesprek was gegaan, maar ik was nog nooit bij een arbo-arts geweest. Wist ik veel hoe dat kon gaan….de arts leidde een aanvallend gesprek. Aanvallend in de zin van dat het psychische klachten waren en ik uit was op een afkeuring. Longcovid was een verzinsel en klachten na vaccinatie bestaan niet. Na 10 min wist hij zonder gedegen onderzoek dat het psychisch was en ik in een burn-out zou zitten. Contact opnemen met de arts van C-Support wilde hij alleen als hij de persoonlijke gegevens van die arts kon krijgen. Maar het was de hoogste baas van C-Support. Dat kon gewoon niet. Die beste man draaide al mega lange dagen. Wat wel kon was een terugbel verzoek aanvragen. Dat had ik ook gedaan en ik werd keurig binnen korte tijd terug gebeld. Maar de arbo-arts wilde er niks van weten. Of de persoonlijke contactgegevens van die arts of niks. Mijn langzame hoofd draaide overuren. Ik zat daar met tranen in mijn ogen. 1 ding wist ik zeker, het was geen burn-out, wat C-Support en mijn huisarts ook bevestigden. En dat klachten na vaccinatie wel degelijk mogelijk zijn liet de praktijk wel zien, wat de arts van C-Support ook bevestigd heeft. En iedereen die me kent weet dat ik als allerlaatste afgekeurd wil worden om maar lekker thuis op de bank te kunnen gaan zitten. Ik voelde aan alles: deze man luistert niet echt naar me, hij heeft een mening na 1 kort bezoek van 10 min en denkt alles te weten. Het voelde totaal niet goed. Twee jaar later heeft Pfizer in een brief mij gewezen op de bekende risico’s die het nemen van een onbekend vaccin met zich meebrengt. Zij ontkennen het totaal niet en wijzen me zelfs op mijn eigen verantwoordelijkheid. De brief kan je lezen in blog 9:

https://hoiikbenangelique.blogspot.com/2023/11/deel-9-correspondentie-met-pfizer.html

Thuisgekomen heb ik dit gesprek met wat mensen geëvalueerd , waaronder ook met het FNV. We kwamen met meerderen tot de conclusie dat dit echt niet door de beugel kon en ik heb na een tip van het FNV verzocht om een andere arbo- arts. Iemand die wel echt naar me wil luisteren en samen wil nadenken over hoe we dit toch allemaal het beste kunnen aanpakken zodat ik weer naar het werk zou kunnen gaan. Gelukkig is dat goed gekomen. Ik heb een arts getroffen die me wel serieus heeft genomen, het absoluut niet psychisch zag en ziet. Die de ernst van de klachten inziet.

Daar ik de spil ben in alle processen die liepen van artsen en arbo heb ik alle verslagen opgevraagd. En ook daaruit bleek dat de eerste arbo-arts me echt niet netjes heeft behandeld en voorbarige conclusies trok zonder onderzoeken. Daarbij hebben hij en mijn werkgever dingen besproken die niet relevant zijn in deze en welke juridisch gezien niet besproken hadden mogen worden. Ook dit heb ik besproken met het FNV en kwamen we tot de conclusie dat hoe dat gesprek tussen arbo-arts en mijn werkgever gegaan was niet correct was. Helaas heb ik genoeg aan mezelf en mijn gezondheid. Ik start geen proces om hier iets mee te doen. Ik heb ervoor gekozen om dit te bespreken met mijn werkgever, na te gaan hoe dat gesprek is gegaan en de verwachting neer te leggen dat ze me serieus gaan nemen en dat ze het niet meer af mogen schuiven op psychisch als de artsen die ik gezien heb het tegendeel bevestigen. Ik koos er voor vinger aan de pols te houden, het wel te benoemen bij de huidige arbo-arts en mijn werkgever om er de boodschap mee af te geven dat ik zeker klachten heb, maar nog steeds weet wanneer dingen wel of niet kloppen.

Met dit hele verhaal hoop ik een beetje inzicht te geven in hoe moeilijk het is wanneer je te maken krijgt met klachten die maatschappelijk gezien niet bestaan/ niet mogelijk zijn. Het is knokken voor erkenning van de waarheid. Want als de waarheid niet erkent wordt krijg je problemen bij het UWV, geen (juiste) diagnose en ook niet de correcte behandeling met alle gevolgen van dien. En dan bedoel ik de behandeling van de ziekte die zomaar ongevraagd in mijn leven is gekomen. En het is gebleken dat met de niet correcte behandeling mijn klachten alleen maar erger en erger werden. Hierover kun je lezen in blog 5 waarin ik uitleg wat de neurologische aandoening nou precies inhoud en hoe ik er mee omga. In blog 6 kan je lezen wat dit allemaal voor invloed heeft in mijn dagelijkse leven.

Het heeft ruim een jaar geduurd om te laten zien dat het niet psychisch was. Ruim een jaar voordat er bij mijn werkgever een lampje aanging dat artsen haar idee niet gingen bevestigen maar er echt neurologisch iets flink mis was. De stap naar een andere arbo-arts is ook goed geweest. Want als een arts je in het hokje psychisch zet dan kom je er niet zomaar meer uit. Ik heb aan mijn neuroloog, psycholoog en fysiotherapeut moeten vragen om op papier te zetten dat mijn aandoening niet psychisch of een burn-out is, maar helaas een probleem in de hersenen. Zelfs de vraag “kan ik deze aandoening krijgen ipv depressief te worden” heb ik gesteld. Het antwoord was “nee dat is niet mogelijk”.

Het was zoeken hoe hier mee om te gaan. Alles overspoeld je en er gaan processen in gang waar je echt achteraan aan het hollen bent. Als een leeglopende ballon die weg fladdert en die je wilt pakken. Je bent de grip op je leven kwijt. Met de nodige adviezen en hulp heb ik de touwtjes weer terug in handen gekregen. 1 van de adviezen was: er gebeurd iets met jou wat onbekend is en maatschappelijk weggestopt wordt. Men begrijpt niet wat er gebeurd en het tegendeel wordt ze verteld in de media. En om het wel te begrijpen willen ze je in een hokje stoppen, want hokjes zijn begrijpbaar. Past het hokje niet…laat je er dan niet in stoppen”

Een gouden advies die ik goed onthouden heb en daarbij ook past bij de autonomie die ik zo belangrijk vindt.

De boodschap die ik graag mee wil geven is: luister eens wat meer naar elkaar zonder een oplossing/ mening/ visie te willen geven. Alleen al door gewoon te luisteren geef je de ander de ruimte om een weg te zoeken in waar diegene tegenaan loopt. En die weg is meest van tijd onbekend en onduidelijk. Het accepteren dat er situaties zijn waarin niet gelijk duidelijkheid of een oplossing is, gaat veel ruimte geven in het aangaan van de weg die te gaan is voor diegene.

Daarbij ook wil ik meegeven dat media media is. In de media wordt er verteld wat men wil vertellen. De media is niet altijd de hele waarheid. Uit WOB stukken is gebleken dat de overheid hele teams heeft samengesteld die zich richten op hoe men de informatievoorziening op kan tuigen om een zo’n groot mogelijke prikbereidheid te creëren in de maatschappij. Ook deze informatie vertel ik wel eens aan mensen met wie ik in gesprek raak. Dan krijg ik vaak de reactie dat dat een complottheorie is. Maar dat is niet zo, WOB stukken liegen niet.

Nogmaals mijn idee is dat men zelf een besluit moet nemen over het wel of niet prikken. Maar wat me erg tegen de borst stuit is dat we niet correct zijn voorgelicht om een gedegen besluit te nemen. Die kans ligt er nu beter voor. Lees je in, denk er over na en neem dan een besluit. En bedenk dat er zeker ernstige risico’s aan kunnen kleven met alle gevolgen van dien.

Vele artsen heb ik gezien, ook neurologen en emeritus hoogleraren. Een emeritus hoogleraar neuroloog en een onderzoeksarts (werkt in opdracht van het Erasmus), pro vaccinatie overigens, zeiden dit tegen mij: elke vaccinatie ronde zijn er mensen zoals jij. Dus waarom nu niet. Een vaccin is een medicijn en aan elk medicijn kleven risico’s.

Bron: https://hoiikbenangelique.blogspot.com/2023/10/mijn-klachten-zijn-maatschappelijk.html?m=1

Dank voor het lezen, geniet van elke dag, hou van elkaar .

In eerste instantie kreeg ik de dia”nose’longcovid en ernstig ontregelde astma na vaccinatie. Longcovid is later bijgesteld naar neurologische klachten na vaccinatie. Dit omdat de diagnose longcovid voorbehouden is aan mensen die COVID hebben gehad en ik dat niet heb gehad. De vele testen die ik voor mijn werk deed en ook in het ziekenhuis gedaan heb waren allen negatief. Toch mocht ik de longcovid revalidatie volgen. Deze was veel te zwaar en mijn klachten verergerden enorm. De revalidatie werd gestopt.

Daar de klachten niet afnamen, maar juist toenamen heb ik me na een half jaar aanmodderen ziek gemeld op werk en kwam ik bij de bedrijfsarts terecht. De arts waar ik terecht kwam, nam me totaal niet serieus en ik heb om een andere verzocht wat een goede stap is geweest. Ook wilde ik de medische molen in om te gaan begrijpen wat er nou gebeurd was in mijn lichaam en welke behandeling mogelijk zou zijn om beter te worden.

Een lang verhaal kort: ik ben vele dichte deuren tegengekomen. Ook de mededeling dat deze klachten na vaccinatie niet onderzocht mogen worden werd aan me medegedeeld via een arts uit een academisch ziekenhuis. Mijn huisarts was helemaal geschrokken van deze mededeling. Mij verbaasde het niet, want ik had het al gehoord van mensen die al wat meer hiermee te maken hadden. Het was erg frustrerend want o.a. mijn huisarts is daardoor aan handen en voeten gebonden. Toch hebben we niet opgegeven. Op een gegeven moment in mei 2022 waren mijn klachten zo hevig dat ik naast alle klachten niet meer kon lopen en amper kon praten. Toen kon ik naar de spoed verwezen worden waar ik onderzocht ben. Daar heb ik de diagnose functioneel neurologische stoornis (fns) na vaccinatie gekregen. Kort uitgelegd: de signalen die vanuit de zenuwen naar de hersenen gaan lopen via verbindingen. Die verbindingen staan in storing. Daardoor komt het signaal niet (goed) door en ontstaat er een kortsluiting. Als er te veel kortsluitingen zijn dan begrijpt het brein de signalen niet meer en schakelt het uit en zijn er uitvalsverschijnselen.. Ook als het seintje niet doorkomt, is er een probleem, want ook dan is er uitval. Er zit een probleem in de software van de hersenen. In een ander blog zal ik wat dieper ingaan op wat dat nu precies inhoudt.

Het was een opluchting te weten wat er nu aan de hand was/is. Ik ben onder behandeling gegaan bij een fysiotherapeut met veel expertise op dit gebied die me hier veel over geleerd heeft.

Een tweede revalidatie m.b.t. deze problematiek bleek veel te intensief en niet passend bij me waardoor ook deze revalidatie werd afgebroken. Bij de fysiotherapeut heb ik de revalidatie voortgezet.

Daarnaast heb ik ook nog een immunoloog gesproken. Deze man was een hoogleraar aan een academisch ziekenhuis en heeft veel vaccins ontwikkeld en weet er erg veel vanaf. Hij heeft vastgesteld dat er problemen zijn gekomen in de bloedstolling en er daardoor Micro bloedpropjes zijn gekomen waardoor mijn neurologische klachten zijn ontstaan. Helaas is hiernaar geen onderzoek mogelijk in Nederland en is het niet te zien op scans. In het buitenland is dat al wel vastgesteld als mogelijke oorzaak, waar ook wetenschappelijke artikelen over geschreven zijn. Feit is dat ik hersenproblemen heb. Feit is dat het ontstaan is in de nacht na de vaccinatie. Feit is ook dat men niet weet hoe fns ontstaat. Zomaar zonder nader onderzoek deze anamnese van tafel vegen doe ik daarom niet. Het is een mogelijke oorzaak. Daarbij is er in mijn DNA een verhoogde kans op stollingstoornis te zien, dit is wel weer opgenomen in het verslag van mijn behandelend neuroloog, wat de anamnese van de immunoloog wel bevestigd.

Ik kreeg te maken met de grenzen qua kennis in de reguliere zorg. Afgelopen jaren heb ik me verdiept in de alternatieve kant van de zorg en vele inzichten gekregen in hoe mijn lichaam werkt. De reguliere zorg benadert het probleem op een totaal andere manier dan de alternatieve zorg. Ik ben blij dat ik beide heb mogen mixen. Er zijn wat dingen meer duidelijk geworden. Zo ben ik ook in mijn klachten gedoken die ik had voor vaccinatie. Zoals de reacties op medicatie (waar ik nog geen antwoord op heb behalve “intolerantie”) en de benauwdheid aanvallen en buikklachten (waar ik wel een antwoord op heb gevonden).

Ook kreeg ik te maken met beperkingen, maar ook met onbegrip, niet serieus genomen / niet begrepen worden door artsen en door mensen om me heen, de zoektocht naar antwoorden en graag beter willen worden, discussies met artsen, verlies van mijn oude leven, verlies van mijn werk wat ik altijd met veel plezier deed en daardoor verlies van inkomsten, verlies van het mam zijn zoals je graag wilt, verandering van mijn leven en verandering hoe mensen met me omgaan, mijn kite-leven wat stil kwam te liggen en alle processen waar ik mee in aanraking kwam die hiermee te maken hebben.

In de komende blogs zal ik over bepaalde onderwerpen gaan schrijven om je mee te nemen in de situaties / processen die ik tegenkom in mijn huidige leven met daarin de lijn dat ik niet de neurologische aandoening wil worden, maar nog steeds de persoon ben die ik was. Want die is niet weg.

Langzaamaan kwam de duidelijkheid en het besef: “mijn leven zou niet meer worden zoals het was “

Bron: https://hoiikbenangelique.blogspot.com/2023/10/deel2-mijn-leven-zal-niet-meer-worden.html?m=1

Dank voor het lezen, geniet van elke dag, hou van elkaar.

Dat kon hij zelf al zien. Ik had ernstige complicaties door de vaccinatie. Volgens de neuroloog waren er al 35 mensen die ditzelfde hadden ervaren, de één wat erger dan de ander.

Ik werd opgenomen in het ziekenhuis, werd zeer uitgebreid onderzocht of er toch niet een andere oorzaak van de plotseling ontstane problemen waren, en na dit uitgebreide onderzoek bevestigde de neuroloog: een vorm van GBS (Guillain Barré Syndrome) als bijwerking van de SARS-CoV-2 BioNTech Pfizer vaccinatie, waarschijnlijk de vormen acute motorische en sensorische axonale neuropathie (AMSAN) en Miller-Fisher Syndroom, met acute, inflammatoire demyeliniserende polyneuropathie, ataxie, spierzwakte met paresthesieën van de ledematen, dispraxie, narcolepsie, het verdwijnen van alle peesreflexen, distale gevoelloosheid van de bovenste en onderste ledematen, gevoelloosheid van de huid (caudalaesie) door verlies van sensorische informatie, aantasting van het perifere zenuwstelsel, polyradiculitis en polyneuropathie en zo verder.

Het vaccin had mijn zenuwbanen vernield maar was daar nog niet klaar mee, in de weken en maanden werd het eerst nog veel erger, voordat ik na anderhalf jaar ongeveer twintig procent ‘herstel’ mocht ervaren. Helaas is twintig procent niet genoeg om een normaal leven te kunnen leiden.

In Westerse landen is gemiddeld 95% van de patiënten een jaar na het krijgen van GBS nog in leven. Volgens de neuroloog zou er mogelijk na ongeveer anderhalf jaar een vorm van herstel kunnen optreden, in welke mate, dat moest ik maar afwachten. Gevoelsstoornissen en krachtvermindering in benen, de verloren gegane reflexen, de ataxie, de zenuwpijnen in armen en handen maar ook het gezicht, verlies van het gevoel van de huid en een moeheid en krachtsverlies, waaronder klapvoeten, en nog een tiental dingen kunnen jaren na de diagnose GBS nog voorkomen en beperkend zijn in de dagelijkse activiteiten en werk.

Vandaag, na twintig maanden, is nog steeds maar twintig procent ‘herstel’ te melden, een paar dingen zijn zelfs erger geworden. In het algemeen is de ervaring dat er meestal geen herstel meer te verwachten is na een periode van twee jaar na aanvang. De aandoening wordt dan chronisch, er is geen herstel mogelijk, en wordt dan Chronische Inflammatoire Demyeleniserende Polyneuropathie genoemd, oftewel CIDP.

Mijn leven is behoorlijk veranderd door de vaccinatie. Het doet me verdriet dat al lange tijd bekend was in de farmaceutische wereld, ook bij Pfizer, dat het ingrediënt PEG, zeker indien geinjecteeerd, deze schade kan veroorzaken bij mensen. Misschien is het niet de PEG maar een andere component geweest, er zijn ondertussen wel wat wetenschappelijke artikelen geschreven over de schade na vaccinatie. Op dit moment ervaar ik geen herstel meer, zelfs wat meer terugval en ik ben bang voor een mogelijk gevolg van de schade door de vaccinatie. Heb ik nu bijvoorbeeld meer kans op ALS, of MS? Veel is nog onduidelijk.

TER INFORMATIE: GBS is een polyneuropathie, een ziekte waarbij de zenuwen worden aangetast, als een onbedoelde reactie van het eigen afweersysteem op een infectie of een vaccinatie. Gezonde mensen van iedere leeftijd kunnen van het een op het andere moment volledig verlamd raken. Soms vallen ook de ademhalingsspieren uit. Bijna altijd blijven er restverschijnselen, zoals vermoeidheid, pijn of moeite met lopen. GBS komt per land jaarlijks bij ongeveer driehonderd mensen voor. Als iemand het eenmaal heeft gehad, is de kans groter dat het nog een keer gebeurt.

Mies Scholte

Mijn naam is Richard, ik ben 44 jaar oud. 2.5 jaar geleden ben ik overstag gegaan en heb ik het vaccin genomen. 

Dit heb ik gedaan vanwege mijn werkzaamheden in het buitenland (ik kom als chauffeur veel in Zwitserland) en waar een tijd sprake was dat het vaccinatiepaspoort noodzakelijk was om het land in te komen.



Nou ik heb het geweten. Ik ben sterk afhankelijk van mijn inkomen, maar na +/- 5 dagen begonnen de klachten. In eerste instantie wat griep verschijnselen maar vervolgens kreeg ik uitvalsverschijnselen in mijn linkerhand en kon ik mijn arm niet meer strekken. Dit zette dusdanig door dat ik mijn houding moest aanpassen met alle gevolgen van dien, en uiteindelijk mijn werk niet meer kon doen. Na 3 weken op en af, ben ik naar de huisarts gegaan, en die stuurde mij door naar de neuroloog die vast heeft gesteld dat ik blijvende neurologische klachten heb opgelopen door het vaccin. Ik kan mijn werk niet meer uitvoeren omdat ik niet meer vertrouw in mijn hand, ik moet nu aangepast werk zoeken maar dat is niet zo gemakkelijk.

Hartelijke groet,

Richard

Ook kreeg ik last van kleine donker rode plekjes zo groot als een speldenknop.

Na de vaccinatie als zorgmedewerkers kreeg ik binnen 4 dagen last van vermoeidheid. Zo erg dat ik de dag niet door kwam maar ‘s middags moest slapen. Mijn Chiropractor ontdekte een grote opgezette lever. Ook kreeg ik last van kleine donker rode plekjes zo groot als een speldenknop. Deze zie je ook bij hersenvlies ontsteking. Bij Lareb was later dit als bij werking beschreven doordat de bloedcellen verstoord zijn. Voor mij geen tweede prik dus. De vermoeidheid heeft tot 16 weken geduurd. Ik heb hulp gezocht voor ontgiftend van mijn lichaam. Ik slik hier voor sublementen.

De aanvallen komen nu om de paar weken. “Ik word misselijk, dan weet ik dat er mogelijk een aanval komt. 

Hierbij mijn ervaring met het vaccin. 

Ik ben een Belgische, maar ik woon een paar 100 meter over de grens met Nederland. Mij laten prikken leek me evident, in die mate dat ik zelfs met mijn broer een weddenschap had afgesloten: de eerste die zijn prik krijgt, die krijgt een pint getrakteerd van de andere. Mijn eerste Pfizer-prik kreeg ik in de namiddag. Die nacht heb ik om middernacht een eerste ‘aanval’ gekregen. Onze hond heeft mijn vriend wakker gemaakt, die me gevonden heeft in de gang. Ik was hevig aan het schokken.”

Haar vriend belde de 100. “Ik ben drie dagen in het ziekenhuis moeten blijven. Daar kwam in eerste instantie het besluit dat ik ‘flauwgevallen’ moest zijn. Mijn vriend heeft vroeger van dichtbij epilepsie-aanvallen meegemaakt. Voor hem was het duidelijk géén flauwvallen, maar een epilepsieaanval. Op hersenscans zagen ze iets dat kon wijzen op overmatig alcoholgebruik, maar ik heb nog nooit van mijn leven méér gedronken dan de doorsnee mens.” De aanvallen komen nu om de paar weken. “Ik word misselijk, dan weet ik dat er mogelijk een aanval komt. Meestal komen ze na een fysieke inspanning.

Heb zoveel spijt dat ik de 2de vaccin heb genomen. Daarvoor kon ik gewoon trainen en had ik iets meer energie.

Ik heb in de 1ste golf corona gehad en mrt 2021 de 2de keer. Op advies van de longarts een vaccin genomen pfeizer juni en okt de 2de, na de 2de vaccin een flinke terugval, erg ziek geweest daarna knapte ik niet meer op hormonen van slag, long aanval, darmen ontregeld, meer huidonstekingen, hoofdpijnen werden erger en de zenuw pijnen. Ben niet trainbaar meer. Huisarts deed niets. Mijn klachten werden alleen maar erger en blijf tot nu toe ook niet stabiel, artsen weten het niet. Heb na sept 21 al 3 antibiotica kuren van 6 weken (van dematoloog) en een prednison stootkuur (longarts) gehad. Heb zoveel spijt dat ik de 2de vaccin heb genomen. Daarvoor kon ik gewoon trainen en had ik iets meer energie.

Bianca Den Toom



In november kreeg ik plots zenuwpijn in de benen, lopen ging moeilijk, en extreme pijn. Totaal geen dag en nachtritme meer vanwege slaapgebrek.

Ik ben een vrouw van bijna 56.
Vorig jaar (2021) na tweede prik van Pfizer, begonnen de klachten.

Hele lichaam blauwe plekken, evenwichtsstoornissen, vaginale bloedingen.
Ernstige vermoeidheid.
In november kreeg ik plots zenuwpijn in de benen, lopen ging moeilijk, en extreme pijn
Totaal geen dag en nachtritme meer vanwege slaapgebrek.
De pijn is sinds twee weken afgezwakt, en lopen gaat beter.

Daarna druk en pijn in hartstreek, extreme vermoeidheid en kortademigheid.
Conclusie cardioloog lekke hartklep, voor vaccinatie aantoonbaar geen hartproblemen.
Al meer dan een jaar ziek thuis.
Verder heb ik een streep in nagel na prik ontwikkeld, waar vandaag een bioptis afgenomen.

De spanning is enorm omdat we niet weten hoe we er uitkomen.
Ik heb enorm spijt van de pfizerprik, voor mij nooit weer.
En de overheid laat ons totaal aan ons lot over.

Na 4 dagen na de prik: druk op ogen, duizeligheid, hoofdpijn, migraine.

Na 4 dagen na de prik: druk op ogen, duizeligheid, hoofdpijn, migraine. 10 maanden later nieuwe symptomen erbij. Tintelingen in armen, handen, benen, voeten, pijn en stijf gevoel nek en onderkant achterhoofd. Vanuit daar lijkt het bloed in de nacht te ruizen en te koken en je voelt het vervolgens glijden over je schouders naar je armen en door je romp naar je benen, alsof heet water door je lichaam stroomt. Duizelig bij het opstaan. De kleinste inspanning maakt het erger, dus ik lig alleen maar op bed. 

Kim Woesthoff

''Op 23 juni ben ik na een ongeval geopereerd aan een verbrijzelde knie. Ik was vervolgens 2 maanden immobiel en kreeg geen antistolling, hoewel ik daar wel naar gevraagd had. ''

Ik heb na lang twijfelen op 24 april 2021 mijn eerste vaccinatie gehaald, met Astra. Ik wilde eigenlijk niet, maar heb het toch gedaan. Waarom? Omdat ik bang was door alle verhalen, terwijl ik beter had moeten nadenken en vertrouwen op mijn eigen immuniteit.

Op 23 juni ben ik na een ongeval geopereerd aan een verbrijzelde knie. Ik was vervolgens 2 maanden immobiel en kreeg geen antistolling, hoewel ik daar wel naar gevraagd had.

Op 15 juli was mijn 2e Astra-prik. 10 dagen later lag ik met longembolieën op de IC. Hemodynamische instabiliteit, maar volgens de meeste artsen geen gevolg van de vaccinatie omdat de trombocytopenie ontbrak. Alleen 1 arts zei op een onbewaakt moment dat het wel eens van de vaccinatie gekomen kon zijn, de rest weet het aan de immobiliteit en het niet krijgen van antistolling. Het is allemaal goed afgelopen, maar voor mij geen prikken meer.



Len van Kerkhof

Bij deze wil ik mijn verhaal vertellen n.a.v. de schade na vaccinatie(s)

Ik heb 2 keer de Pfizer gehad (FA7082 en FC5089) en vervolgens de booster van Moderna (044G21A) Eigenlijk zonder al te kritisch denken, volgde ik het dringende/dwingende advies van de Overheid en ook van mijn behandelend artsen was dit het advies. En, "al deed ik het niet voor mezelf dan wel voor mijn kwetsbare naaste(n)". Vanaf de dag van de booster ben ik finaal onderuit gegaan. 2 dagen hoge koorts, die uiteindelijk weer zakte, maar enorme spierverkrampingen, pijn, totale uitputting, pijn/druk op m'n borst, niet helder meer kunnen denken, nauwelijks 10 meter lopen, in korte tijd 10 kg. afgevallen, enz. De huisarts zei ook dat het wel leek alsof mijn zenuwstelsel totaal ontregeld was. Voor de spierverkrampingen heb ik tijdelijk diazepam gekregen, maar dat hielp maar minimaal. Mijn fysiotherapeut is een aantal keren bij mij thuis geweest omdat ik niet meer de deur uit kon. Zijn constatering toen en nu nog steeds is, dat dit dezelfde klachten zijn als die hij in zijn praktijk ziet van mensen met langdurige klachten na COVID, met het verschil dat de oorzaak bij mij de vaccinatie is... Met alle gevolgen van dien.

We zijn nu ruim een half jaar verder en heel langzaam ben ik de afgelopen tijd wat in beweging gekomen, maar ben er nog lang niet. Zelf durf ik me fysiek nauwelijks meer in te spannen, te onzeker over mijn lichaam. in 2015 heb ik op 40-jarige leeftijd een hartinfarct gehad. Mijn moeder is aan een hartinfarct overleden. Mijn vertrouwen in mijn lichaam, wat voor mij toch al moeilijk is door meerdere onderliggende dingen, heeft sinds de booster een flinke knauw gekregen.